چه بسا عده‌ای تو را منفی بدانند و یا تو را گنه‌کار معرفی کنند و یا کسانی تو را چنین و چنان بدانند؛ اما حقیقت این است که تو بهتر از هر کسی خودت را می‌شناسی و این تنها رازی است که به جز خودت کسی آن را نمی‌داند. راز ارتباط تو با خداوند است. کسی که تو رو می‌ستاید، فَریبَت ندهد و کسی که تو را سرزنش می‌کند، آسیبی به تو نرساند؛ چراکه واقعیت چنین می‌گوید. درواقع انسان از نَفس خود آگاه است. از نگرانی‌های زندگی در میان طاعت و معصیت این است که تو نمی‌دانی در چه لحظه‌ای پایان زندگی خواهد بود.

با اخلاص عبادت کن نه برای خلاصی از آن. برای نزدیکی به خداوند اخلاص داشته باش و نباید به عبادت کردن خود کبر و غرور داشته باشی. قسم به خدا که تو نیازمندترین فرد به عبادت هستی و خداوند متعال از عبادت تو نسبت به خودش بی‌نیاز است. نباید به فکر خشنودی و رضایت مردم باشی، چراکه مردم قلب‌هایشان دگرگون می‌شود؛ امروز تو را دوست دارند و فردا از تو بیزار می‌شوند. اعمال حرام، حرام هستند، حتی اگر تمام انسان‌ها آنها را انجام دهند. تو از اصول خودت تنازل نکن. به فکر قضاوت شدن توسط مردم نباش چراکه تو به تنهایی محاسبه می‌شوی. پس آنچنانکه به تو امر شده است پایدار باش نه آنچنانکه دوست داری.

برای خودت رازهایی داشته باش که به جز خدا کسی آن را نداند. همچنانکه گناه در خلوت باعث هلاکت است، نیکی‌های مخفی هم باعث نجات است. مکان‌های فریبنده نباید ذهن تو را به خود مشغول کند…. خداوندا امر خود را به تو واگذار کردم. من خداوند را موقعی که به او نیاز دارم صدا می‌کنم؛ اگر پروردگار آن نیاز را برآورده کرد یکبار خوشحال می‌شوم و اگر آن نیاز را برآورده نکرد چندین بار خوشحال می‌شوم؛ چراکه اوّلی انتخاب من است اما دومی انتخاب پروردگارم است که صلاح مرا بهتر از خودم می‌داند. داشتن چنین اعتماد و اعتقادی به خداوند بسیار زیبا و ارزنده است.  خداوند می‌داند و ما نمی‌دانیم؛ این پاسخی درمانگر است برای گفتارمان که چرا برای من چنین اتفاقی نیفتاده است!؟ درحالیکه این مهم صلاح دید خداوند است.

وارد یا خارج شدن بعضی از انسانها از زندگی‌ات رحمتی از جانب خداوند است. رحمتی که جز با گذر زمان آن را درک نخواهی کرد. گذر زمان خیلی چیزها را عوض می‌کند. بلندی کوه‌ها را دگرگون می‌سازد؛ پس چگونه رفتار انسانها را دگرگون نمی‌سازد!؟ اگر می‌دانستیم که بعداز امتحان چگونه در اجر و پاداش غوطه‌ور می‌شویم، تمنای عجله در گشایش را نمی‌کردیم.

خداوند چیزی را از ما نمی‌گیرد مگر اینکه چیزی به ما ببخشد. پس به پیشواز قَدَرِمان برویم با این کلام ☆الحمدلله☆. سلف صالح به سه واژه چنگ می‌زدند که اگر با طلا وزن شوند سنگینی می‌کنند. ۱- کسی که میان خود و خداوند را اصلاح کرد، خدا میان او و مردم را اصلاح می‌کند. ۲- کسی که باطن و ذهن خودش را اصلاح کرد، خداوند امور آشکار او را اصلاح خواهد کرد. ۳- کسی که به امور آخرتش اهتمام ورزید، خداوند امر دنیا و آخرت او را تضمین خواهد کرد.

بدترین و سخت‌ترین زیان بهشتی است که پهنای آن به اندازه آسمان‌ها و زمین است، مکانی برای تو یافت نشود. زندگی خود را غنیمت شمار که آن توشه توست. نماز و دعا را از یاد نبر که راه رسیدن به رستگاری است.

خداوند متعال ببخشاید بر من و شما بهشت بَرین را

* این نثر ادبی بدون هیچ ویرایش و تغییری و کاملا مطابق متن ارسال شده توسط نویسنده می باشد.