آلفونس دوده از نویسندگان برجسته قرن نوزده فرانسه است. او در سال 1840 در شهر نیمِ فرانسه به دنیا آمد. بعد از پایان تحصیلات مدتی در مدرسه «آله» تدریس می کرد، اما چون از کودکی به ادبیات علاقه داشت و محیط زندگی آنجا را برای پرورش استعداد خود مناسب ندید در پانزده سالگی به پاریس رفت.
در پاریس به فعالیت ادبی خود افزود و با سرودن اشعار و نگارش نمایشنامه های متعدد که در روزنامه های پاریس چاپ می شد موفقیت زیادی بدست آورد.
در سال 1861 زمانی که بیست و یکسال بیشتر نداشت با نوشتن کتاب نامه هایی از آسیاب من به شهرت و محبوبیت فراوانی دست یافت. از آن پس که با محافل ادبی فرانسه آشنایی پیدا کرد و در همین زمان بود که با امیل زولا نویسنده معروف فرانسه آشنا شد.
احساسات میهن دوستانه دوده در اکثر آثارش بخوبی پیداست که داستان کوتاه بیرقدار بیانگر آنست. دوده در سال 1897 چشم از جهان فروبست. مهمترین آثار او عبارتند از: قصه های دوشنبه، ماجراهای شگفت انگیز، عشاق، تیستین، پسرک، همسران هنرمندان، سافو و سی سال از تاریخ پاریس.
