راز زیبا نویسی
مدتی باید برای خودتان بنویسید؛ پاره کنید و دور بریزید.
راز زیبا نویسی در آسان گیری و بسیار نویسی است.
باید هنگام نوشتن ذهن را آزاد سازید؛ باید اجازه دهید ذهن به هرجا که دوست دارد پروجا کند و اوج گیرد. مانع ذهن خود نشوید و به آن فرمان ندهید، اگر چنانچه این کار را انجام دهید ناخودآگاه آزاد نخواهد شد. اگر به ذهن فرمان دهید که محتاط باشد و باید و نباید را رعایت کند، از شما نویسنده خوبی بیرون نخواهد آمد.
- نویسنده باید به این موضوع توجه کند که آنچه برای خودش اتفاق میافتد را بنویسید؛ این همانا مساوی است با تجربه زیسته نویسنده. میتوان به راحتی تشخیص داد اثری که یک نویسنده نوشته از تجربه زیسته خودش یا صرفا تقلید است.
- از افراد منفی دوری کنید، چراکه اینگونه افراد هرگز باعث ارتقای کیفیت سطح نوشتن شما نخواهند شد. مکانی خلوت برای نوشتن داشته باشید؛ همچنین زمانی برای نوشتن اختصاص دهید و به این زمان پایبند باشید. نویسنده باید نوشتههای خود را از دید نامحرم دور نگه دارد، چراکه نوشته حریم خصوصی نویسنده است.
- چخوف به نویسندگان جوان چنین میگوید: داستانی که نوشتید را به دو نیمه تقسیم کنید؛ نیمه اول را دور بیندازید و از نیمه دوم شروع به نوشتن کنید. منظور او این است که داستان باید تا حد امکان نزدیک به ماجرای اصلی باشد.
قطعه نویسی
قطعه نویسی یعنی نوشتن دیدهها، خواندهها و شنیدهها.
در این روش میتوان قصه زندگی را روی کار غذا نمایش داد. میتوان یک خاطره، دیالوگ، تجربه، اتفاق و یا هر صحنه کوتاهی از زندگی را نوشت. قطعهها حجم کمی دارند و انسان در زندگی بسار با آنها مواجه شده است. قسمتی از زندگی که نکتهای نهفته در آن جریان دارد یا نویسنده را به تفکر وا میدارد. در این روش میتوان نکته یا نتیجهای از آن بیرون کشید و نوشت. قطعه نویسی در نوشتن داستان کوتاه نیز به نویسنده کمک کرده و خلاقیت را افزایش میدهد.
فرمول تولید کننده محتوا:
فرمول تولید کننده محتوا: تلاش + ناکامی + تداوم + صبر = موفقیت
این فرایندی است که هر تولید کننده محتوا در رسیدن به هدف طی میکند و اگر بتواند این مسیر و فرایند را با امید و تداوم سپری کند، میتواند به حد مطلوبی از کیفیت برسد. ناکامی در اوج ناامیدی یعنی دستیابی به موفقیتی فراتر از انتظار.
تفاوت داستان بلند و رمان:
داستان بلند: داستان بلند یک شخصیت اصلی دارد که گذشته، حال و آینده او مهم است./ داستان حداقل پنجاه صفحه است.
رمان: رمان کاراکترها، حوادث و اتفاقات زیادی دارد./ در رمان نویسنده فرصت شخصیت پردازی، صحنه پردازی و عمل داستانی بیشتری دارد./ دست نویسنده در رمان برای شخصیت پردازی و توصیف بازتر است./ روایت رمان به نسبت طولانیتر از داستان بلند است.