روش‌هایی برای مطالعه:
- برای اینکه مطالعه برایمان لذت بخش باشد، در زمان‌های مختلف به آن بپردازید؛ در طول روز کمی مطالعه داشته باشید حتی ۵ دقیقه در طول روز.
- به جای فعالیت‌های اضافی در طول روز مانند گذراندن وقت در فضای مجازی، بنویسید و بخوانید.
- از کتاب‌های مختلف با موضوعات مختلف برای مطالعه استفاده کنید؛ هم باعث افزایش دایره لغات می‌شود و هم مطلب تکراری نمی‌شود.
- به دنبال آثاری بروید که توسط مخاطبان کمتر دیده شده و کمتر خوانده شده‌اند.
- از کتاب‌هایی که کمتر دیده شده‌اند غافل نشوید و از دایره لغات و نکات مهم آنها استفاده کنید.
- پیشنهاد‌هایی برای مطالعات بیشتر: بوف کور صادق هدایت، مدیر مدرسه جلال آل احمد، سایه غار شهریار مدنی‌پور، سنگر و قمقمه‌های خالی بهرام صادقی، دایی جان ناپلئون ایرج پزشکزاد، همسایه‌ها احمد محمود مد و مه ابراهیم گلستان، سنگ صبور صادق چوبک، چشم‌هایش بزرگ علوی.
ساده نویسی:
نویسنده کسی است که مفاهیم مختلف را با دقت نظر خاص خودش به ساده‌ترین شکل می‌نویسد و به زیباترین نحو به خواننده انتقال می‌دهد. معیار مناسب برای سنجش یک متن میزان سادگی و رسایی آن است. ساده نویسی ممکن است سخت باشد زیرا باید مفاهیم را به آسانی، به دور از پیچیدگی‌های لفظی و با انتخاب زیباترین افعال و کلمات بنویسد. بنابراین نیاز به تمرین و تکرار مداوم دارد.
نکاتی برای ساده نویسی: زیاد خواندن و نوشتن، تمرین مینیمال نویسی، تجربه کردن، اهمیت به حواس پنجگانه، امتحان کردن نوشتن قالب‌ها و داستان‌های ممنوعه، نوشتن جملات به چند شکل مختلف و مقایسه آنها با یکدیگر و انتخاب بهترین شکل آن.
داستان مینیمال
داستان مینیمال یا داستانک معمولا کوتاه‌ترین حالت روایت داستانی بعداز لطیفه و حکایت است. طرفداران این نوع داستان‌ها به آن داستان ناگهانی، داستان لحظه، داستان برق‌آسا، داستان آتشین، داستان کارت پستالی و داستان طرح‌وار نیز می‌گویند. داستانک از طرح اولیه‌ای که برای نوشتن یک رمان یا داستان کوتاه در ذهن نویسنده شکل می‌گیرد هم کوتاه‌تر و خلاصه‌تر است. داستان‌های مینیمال را درواقع نوعی واکنش نسبت به جامعه مدرن و صنعتی امروز می‌دانند. درواقع داستانک‌ها بنابر احتیاج زمان نوشته شده‌اند. ازنظر جامعه‌شناختی هم می‌توان داستانک را یکی از فرآورده‌های هنری مدرنیسم برشمرد. ویژگی واضح داستانک‌ها عبارتنداز: فشردگی کلام، ایجاز، کم‌حرفی یا به اصطلاح برهنگی واژگان. امروزه این نوع داستان‌ها را داستان‌های برق‌آسا گویند. تاریخچه داستان مینیمال به دوران نویسندگان بزرگی چون کافکا بازمی‌گردد که چنین داستان‌هایی می‌نوشتند. از مهمترین نویسندگانی که داستان مینیمال نوشته‌اند خارج از ایران: چخوف، آلن‌پو، همینگوی، هنری و غیره. ایران: صادق هدایت، صادق چوبک، ابراهیم گلستان و….
از مهمترین آرایه‌های داستانک می‌توان به ایجاز اشاره کرد؛ ایجازی که در نثر، در شخصیت پردازی، در حادثه پردازی و غیره حضوری قطعی دارد. از دیگر ویژگی‌های داستانک‌ها، داشتن طرح ساده، زمان و مکان محدود، حادثه‌ای مختصر، کاراکترهای ساده و عادی را می‌توان برشمرد. داستانک‌ها معمولا ۵۰۰ تا ۱۵۰۰ واژه دارند؛ اما می‌توان کوتاه‌تر هم باشند مانند داستان‌های پنجاه و پنج کلمه‌ای که معمولا بی‌مقدمه شروع می‌شوند و پایانی غافلگیر‌کننده دارند. مهمترین ویژگی‌های داستانک: ۱: محدودیت حجم یا اصطلاحا (کم زیاد است) ۲: پیرنگ ساده و کوتاه ۳: زمان و مکان محدود ۴: کاراکترهای کم، ساده و معمولی ۵: نثر مختصر، تمیز و شفاف ۶: گفتگوی کاربردی و کوتاه ۷: روایت به زمان حال ۸: پرداختن به وقایع بیرونی ۹: انتخاب لحظه درست وقوع حادثه برای انتقال اطلاعات ۱۰: درونمایه این نوع داستان‌ها معمولا عشق، مرگ، جدایی، دروغ وغیره است.
نویسنده: گلناز تقوائی
داستان نویس نوجوان
