پرل اس. باک، نویسنده برجسته آمریکایی، در سال 1892 در هیلزبرو، ایالت ویرجینیا به دنیا آمد. در چهار سالگی به همراه والدینش، که مبلغان مذهبی بودند، به چین مهاجرت کرد و دوران کودکی و نوجوانی‌اش را در این کشور گذراند. این اقامت طولانی در چین، باک را عمیقاً با فرهنگ، زبان، و زندگی مردم چین آشنا کرد؛ آشنایی‌ای که بعدها در آثار ادبی‌اش نقش مهمی ایفا کرد. والدین او در شهرهای مختلف چین زندگی کردند تا اینکه سرانجام در شهر چین کیانگ، در کنار رودخانه یانگ تسه، مستقر شدند. مادرش، که زنی تحصیل‌کرده و فرهیخته بود، باک را با دنیای ادبیات آشنا کرد و او را به خواندن و نوشتن ترغیب نمود.
باک در هفده سالگی برای ادامه تحصیل به انگلستان و سپس به آمریکا رفت و در کالج راندلف مکون در ویرجینیا به تحصیلات خود ادامه داد. پس از اتمام تحصیلات، دوباره به چین بازگشت، با یک پزشک آمریکایی ازدواج کرد و صاحب دو فرزند شد. او تا سال 1932 در دانشگاه‌های چین به تدریس زبان انگلیسی پرداخت. در این مدت، باک علاوه بر تدریس، به نوشتن نیز پرداخت و تجربیات زندگی در چین را به شکل داستان‌هایی پرمحتوا به تصویر کشید. در سال 1932، باک به آمریکا بازگشت و فعالیت نویسندگی خود را به‌طور جدی ادامه داد.
باک به خاطر توصیف دقیق و ماهرانه‌اش از زندگی مردم چین، به ویژه روستاییان، در سال 1938 موفق به دریافت جایزه نوبل ادبیات شد. آثار او، از جمله “مادر”، “میهن‌پرست”، “انقلابی جوان”، “خاک خوب” و “نسل اژدها”، بازتاب‌دهنده زندگی و مشکلات مردم چین و همچنین تقابل فرهنگی شرق و غرب است. این کتاب‌ها نه تنها از نظر ادبی ارزشمندند، بلکه به خوانندگان غربی کمک کردند تا نگاهی عمیق‌تر و واقعی‌تر به چین و مردم آن داشته باشند.
پرل اس. باک علاوه بر فعالیت‌های ادبی، در حوزه‌های اجتماعی نیز فعال بود و به مسائل حقوق بشر، به ویژه حقوق زنان و کودکان، توجه داشت. او در سال 1973 درگذشت، اما آثارش همچنان زنده و تاثیرگذار باقی مانده است. باک با زندگی و نوشته‌هایش پل ارتباطی میان دو فرهنگ متفاوت شرق و غرب ساخت و به شناخت و درک بیشتر این دو فرهنگ کمک کرد.
