روزی روزگاری، دختری بود به نام سارا که در یک خانواده ی ثروتمند زندگی میکرد.
سارا همه چیز داشت ولی باز هم غمگین بود.
چون او هیچ دوستی نداشت.
او نیاز داشت که با کسی بازی کند، درد و دل کند، کلا یک کسی که همیشه کنارش باشد.
پدر و مادر سارا شاغل بودند به همین دلیل وقت نداشتند با او بازی کنند و فقط گاهی خاله اش اورا به پارک میبرد.
روز تولد هفت سالگی سارا رسید.
مادر و پدرش آن روز را مرخصی گرفتند و همه ی چیز های جشن را آماده کردند و تمام آشنایان را دعوت کردند.
سارا بهترین تولد را داشت ولی باز هم غمگین بود.
او روی صندلی اش نشسته بود و کیک میخورد که ناگهان پدرش بلند گفت:«حالا وقت باز کردن کادو ها است.»
سارا همه ی کادو ها را باز کرد و فقط کادوی پدر و مادرش مانده بود.
او کادو را باز کردو وقتی بازش کرد بسیار خوشحال شد.
کادو اش یک عروسک بسیار زیبا بود.
پدر و مادر سارا حالا دیگر خوشحال بودند که دخترشان غمگین نیست.
سارا هر روز با آن عروسک بازی میکرد، درد و دل میکرد و گاهی هم با او به سینما می‌رفت.
کلا آن عروسک مانند دوست خوب کنارش بود.
یک شب سارا عروسکش کنارش بود و خوابیده بود که یکدفعه نوری در پشت پنجره اتاقش اورا بیدار کرد.
سارا به سمت پنجره رفت و وقتی پنجره را باز کرد آن نور سریع به داخل بدن عروسکش رفت.
سارا که شوکه شده بود دید عروسکش روی تخت نشست و به سارا نگاه کرد و گفت:«سارا چیشده؟ چرا نمی‌خوابی؟.»
سارا که ترسیده بود گفت:«تو چگونه حرف میزنی؟.»
عروسک گفت:«چون یک فرشته ای به نام فرشته ی عروسک ها است که هر عروسکی که صاحبش به شدت دوستش داشته باشد و هیچوقت ترکش نکند را همانطور که صاحبش دوست داشت با آن نور همانطور تبدیلش می کند.
مثلاً عده ای دوست دارند عروسکشان انسان باشد و تو هم دوست داشتی من حرف بزنم و حرکت کنم، فرشته ی عروسک ها هم با آن نور من را همانطور که تو دوست داشتی تبدیل کرد. »
از آن به بعد سارا همیشه خوشحال بود و تا آخر عمر کنار عروسکش ماند.
* این داستان بدون هیچ ویرایش و تغییری و کاملا مطابق متن ارسال شده توسط نویسنده می باشد.
