دل هراسان من
هوس خراسانت را کرده،آقا جان
این لطف محبت شما
مرا معشوق کرده، آقا جان
به یاد گنبد طلاییت؛ به یاد این همه مهمان نوازیت
مرا بپذیر که پناهی جز تو ندارم
مرا بپذیر که جز حرمت جایی ندارم
یا علی موسی الرضا
ای ضامن آهو ، ای پناه بی پناهان
حرمت جای قشنگی برای ماست
حرمت جای با صفایی برای دل های ماست
مرا بطلب که بی تو پناهی ندارم
جز حرمت شوق رفتن را ندارم
ای شاه خراسان
ای امام رضا جان
تمام دلخوشیم برای توست
تمام وجودم برای توست

* این نثر ادبی بدون هیچ ویرایش و تغییری و کاملا مطابق متن ارسال شده توسط نویسنده می باشد.