سین تنبل

یک ساعت و نیم مانده به عید، آقای آینه سر سفره هفت سین، سین‌ها را شمرد و دید که یک سین در سفره نیست. فکر کرد و فکر کرد یادش افتاد که سبزه خوشرنگ نیست! صدایش کرد. سبزه کوچولو از خواب پرید و زود خودش را به سفره هفت سین رساند و سال جدید را در کنار هم با شادی شروع کردند.

 

ارسالی از : ترنم جعفری

حق نشر این داستان برای داستان نویس نوجوان محفوظ است .

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

مادرم داد زد: مممممممممممرد    مگه من نگفتم کیکی که پختم رو از اپن بیاااااار

پدرم گفت: خ خ خ خب خودت میاوردی

مادرم گفت: الان ما هچی نداریم برای خوردن… حالا مرد چون تو مقسری خودت برو غذا پیدا کن

پدرم رفت . یه ماهی دید و اورا اورد

به مادرم گفت ببین چه ماهی خوبیه . حتما خوشمزه میشه .

مادرم گفت واااااای      اونو همین الان دورش کن    م م م م میترسم

پدرم گفت : واااا پس چی میخوای بخوری؟  مادرم: کوفت میخورم

خولاصه من و پدرم ماهی رو خوردیم

من بعد شام یه سگ دیدم    خیلی ناز بود   نازش کردم انگشتمو گاز گرفت و انگشتم قطع شد.

من یه سبد خون از انگشتم اومد.

شب داخل جنگل خوابیدیم و ما ۵ صبح یخ زدیم . ولی صبح میخواستیم بریم دکتر

صبح شد و سوار ماشین بودیم که یهو ماشین دیگه کار نکرد .

پدرم دید بنزنین تموم شده

مادرم گفت: حالا چیکار کنیم   ای وای

بعد خدارو شکر یه ماشینی بود مارو سوار کرد و ماشین رو به دور ماشینش بست

رسیدیم دکتر دکتر معاینه کرد گفت : مبلق:۵ملیون هست

رفتیم خونه پول رو ا خونه اوردیم و دادیم    تا انگشتم بعد از مدتی درست شد .

محمد علی جمالزاده

سید محمد علی جمالزاده فرزند سید جمال الدین واعظ اصفهانی از روحانیون مبارز مشروطه در سال ۱۲۷۴ شمسی در اصفهان متولد شد. تحصیلات مقدماتی را در اصفهان، و متوسطه و عالی را در بیروت، فرانسه و سوییس به پایان رساند و از آن پس در ژنو سوییس ساکن شده است. اولین مجموعه داستان های جمالزاده با نام یکی بود یکی نبود در سال ۱۳۰۱ منتشر شد و او را به عنوان نویسنده ای نوآور به جامعه ادب ایران شناساند. از دیگر آثار او می توان از صحرای محشر، دارالمجانین، راه آب نامه، قلتشن دیوان، معصومه دختر شیرازی، سرو ته یک کرباس و تعدادی ترجمه از نویسندگان اروپایی یاد کرد.

جمالزاده را باید از جمله پیشگامان ساده نویسی به حساب آورد، او راهی را گشود که نویسندگان دیگر از جمله صادق هدایت و بزرگ علوی و نسل های بعدی آن را پیموده و هموار کردند. لحن جمالزاده در اغلب آثارش طنز آمیز است. او در داستان های خود اوضاع اجتماعی و سیاسی اوایل قرن چهاردهم ایران را توصیف کرده و چهره رجال فاسد و دهن بین، کارگزاران متظاهر و سخن چین و مردمان فرومایه و بوقلمون صفت را برملا کرده است.

داستان های جمالزاده گرچه در مقایسه با نثر امروزی کمی کهنه و قدیمی به نظر می رسد، اما نسبت به زمان انتشارش نثری نو و سنت شکن به حساب می آید، نثری که به زبان مردم نزدیک و پر از اصطلاحات و ضرب المثل های عامیانه است. کار جمالزاده بدون تردید ایجاد یک سبک کاملا جدید ادبی بود که در داستان نویسان بعدی تاثیر عظیمی به جا گذاشته است. از آن جا که جمالزاده اکثر ایام عمر خود را در خارج از ایران گذرانده است، شناخت وی از جامعه امروز ایران، شناختی دست دوم است و هر چند که جمالزاده به دلیل پیشگام بودن در ساده نویسی قابل ستایش است، اما اغلب آثار او از لحاظ بافت داستانی از استحکام کافی برخوردار نیستند و می توان گفت که مهارت جمالزاده بیشتر در شخصیت پردازی است.