چو عقلم خدا باشد و قلبم بنده
اطاعت امر در وجودم به جریان افتد
گاه خدای من سختی را بر می گزیند
گاه درد و گاه غم را بر می نشیند
قلب افتابیم را گاه ابرها فرا می گیرند
گاه دستور باریدن به چشمانم می دهند
ولی در سرشت بنده ، سرکشی باشد و
در ذات خدا بخشش
* این نثر ادبی بدون هیچ ویرایش و تغییری و کاملا مطابق متن ارسال شده توسط نویسنده می باشد.
1 نظر شما *
عالی بود