رویا بباف بامیل
بپوش باعشق
گرم میشوی باعشقش
نام او هدف است
رویا انگار ازدور شبیه کاموایی است که سرش پیدانیست
اما وقتی بافته میشود تبدیل به واقعیت میشود
رویا ها لباس عمل میشوند
ما آن را میپوشیم رنگ اش راهم انتخاب میکنیم
این رنگی است از امید ولباسی از جنس زندگی
* این نثر ادبی بدون هیچ ویرایش و تغییری و کاملا مطابق متن ارسال شده توسط نویسنده می باشد.