خیلی از ما به دنبال چیزی می‌گردیم و یا بهتر بگویم ، به دنبال چیزی هستیم که دقیقا جلوی چشمان نهفته است . آری آن چیز زندگیست .!!
همانی که به دنبال آن میگردیم ، در حالی که با بی‌توجهی و بی تفاوتی در حال گذر از آن هستیم
اصلا زندگی چیست ؟ !
آیا زندگی فقط به معنای زنده بودن و نفس کشیدن است ؟ نه ! خیلی از ما زنده هستیم اما زندگی نمی‌ کنیم !، شاید مفهوم زندگی نمی‌کنیم این است که دلیلی برای ادامه دادن نداریم یا مفهوم زندگی را درک نمی کنیم ؛
می دانید ، درست است که هدف ، تلاش ، رویاها و موفقیت جزو مهمی و یا دلایل زندگی ماست و همینطور مواردی که زندگی را معنا می بخشند ؛ اما آیا زندگی فقط همین هاست ؟ اصلا ما به دنبال چه میگردیم ؟ وقتی که به دنبال رسیدن هستیم به چیز دیگری برای رسیدن نیاز نداریم؟
میخواهم بگویم ، زندگی فقط رسیدن نیست ، اگر فقط رسیدن را زندگی بدانیم ، پس گذراندن مسیر رسیدن چه میشود ؟!
«گذراندن مسیر همان لحظه های زندگیست »
زندگی فقط به معنای رسیدن و تلاش برای آن نیست ، اینکه چطور مسیر را طی کنیم و چطور لحظاتمان را بگذرانیم ، زندگیمان را رنگ و بو می دهد ؛ مانند مسافرتی با ماشین است ، اگر تمام فکر و حواسمان به رسیدن باشد ، آیا ما پس از رسیدن حس خوبی به این مسیر داریم ؟ درست است که به مقصدمان رسیده ایم ، اما ما چگونه مسیر را طی کردیم و چگونه لحظاتمان را گذرانده ایم ؟
می‌بینید ، این درک و توجه به لحظات است که مسیر را خاطره انگیز میکند .
« ما به دنبال زندگی کردن هستیم در حالی که نمی دانیم ، همین لحظاتی که میگذرد زندگی ماست ؛ لحظات شادی هایمان! ، در کنار هم بودن هایمان! ، خندیدن هایمان !، گریستن هایمان! و اشک ویا لبخند هایمان .!»
ما به اساسی ترین و اصلی ترین چیز زندگیمان بی توجه هستیم ، اگر ما سعی کنیم از تک تک لحظات زندگیمان با نگاهی آگاهانه استفاده کنیم ، معنای زندگی را بیشتر و بهتر درک می‌کنیم .
باید سعی کنیم نسبت به هرچیزی که درباره ی ماست بی تفاوت نباشیم ، حالا هر چه که می خواهد باشد ؛ خودمان ، جایی که در آن زندگی می کنیم ، مکان هایی که در آن رفت و آمد داریم و آدم های که کنارمان هستند !!،
و مهم تر از همه ، این است که چه احساسی نسبت به همه ی اینها داریم .
باید بدانیم این، لحظه ها هستند که زندگی را می‌سازند پس باید برایمان مهم باشد که چگونه آن ها را خرج میکنیم ؛
بنظرم جمله ای که هنگام ناراحتی افراد میگویند « کافی است صبر کنی درست میشود » تا حدودی بی معنی ست ؛
روزگار یا افراد چیزی را درست نمی کنند ، این خودمان و خدایمان هستیم که توانایی درست کردنشان را داریم .
در آخر برای زندگی تنها به رسیدن نیاز نداریم ، چیز دیگری که نیازمند آنیم درک و توجه به لحظات است و همینطور نگاهی که نشان دهد برایمان تکراری یا عادی نیستند! .
ما همانیم که میتوانیم لحظات و اتفاقات کوچک زندگیمان را با نگاهی متفاوت ارزشمند و بزرگ کنیم .
ما لحظات زندگیمان را درست میکنیم و باعث تبدیلشان به خاطره‌ای شاد یا محزون میشویم . و میتوانیم تنها با تغییر نگاهمان مسیر زندگیمان را لذت بخش و خاطره انگیز کنیم ،، به قول خودمان ؛
همان. زندگی. ایده آل.✨

* این نثر ادبی بدون هیچ ویرایش و تغییری و کاملا مطابق متن ارسال شده توسط نویسنده می باشد.