همه چیز را که نمی توان نوشت بعضی چیزها را فقط خودت حس میکنی، تو فقط درک میکنی
حالا تا فردا صبح هم که میخواهی توضیح بده هیچکس متوجه آن نمیشود
کلمات محدود اند. چگونه میتوان انتظار داشت با کلماتی محدود همه چیز را همانطور که هست توصیف کرد ؟! درنهایت اگر تمام تلاشت را بکنی شاید بتوانی به بقیه بفهمانی که فلان اتفاق تقریباً چگونه رخ داده است یا تو تقریبا چه احساسی داری
شاید اگر وسیله ای بود که می‌توانستی هرچه را در فکرت هست بنویسی میلیون ها نویسنده داشتیم ، میلیون ها کتاب با افکاری متفاوت کتاب هایی که گرچه با کلمات محدود نوشته شده اند اما نامحدود اند
با این حال باز هم نوشتن زیباست همینکه بتوانی ذره ای از افکار نامحدود دیگران را بفهمی و وارد دنیای آنها بشوی یعنی محدودیت را کنار گذاشته ای

* این نثر ادبی بدون هیچ ویرایش و تغییری و کاملا مطابق متن ارسال شده توسط نویسنده می باشد.