تو در این زندگی با دریایی همسو و همسفر می شوی که تلاطم موج هایش تو را به پیش می راند. 🌊

موج هایی از افکار گوناگون، خوب یا بد 🌊
که هر کدام برای تو نوعی منفعت دارد.

در این سفر همواره طوفان هایی در پیش داری که تو را به سوی مقصد پرتاب میکند. ولی طوفان ها همیشه قصد نیکی ندارند. 🌊

و گاهی می رسد که به قصد نابودی این قایق یا کشتی در کمین نشسته اند. 🌊

گاهی هم می آیند تا زنگ تلنگری باشند و بگویند ما از همان دریایی زاده شدیم؛ که تا دقایقی پیش آرامش را به تو هدیه می داد، 🌊

می آیند تا بیاموزند شرایط یکی است این تو هستی که تعیین می کنی چگونه باشی. 🌊

حال تو لب به سخن بگشا و بگو تا کی ،میخواهی در دریای مشکلات غرق شوی اگر در نزدیکی تو کشتی ای برای نجات نیست یا کشتی ات به گل نشسته، 🛳🌊
بلند شو ، بلند شو و قایق خودت را بساز ولی هر گونه که شده ، از اوضاع کنونی خارج شو، 🚤

تا نهنگ این دریا تو را به یک دهان باز کردن، از چرخه این روزگار برای همیشه محو نکرده است.🐋
بلند شو!!
قایقی بساز از پشتکار 🚤
پارویی از جنس اراده تا هر گونه شده تو را به ساحل برساند. 🛶
بادبانی از جنس توکل ⛵️
بی شک تو را در تلاطم سهمگین موج دریا نجات می بخشد. 🌊

اگر دریا مسیر هدفت طوفانی بود دل به طوفان بزن و حرکت کن چرا که مرواریدی از جنس هدفت چشم انتظار تو است. 🐚

اما بدان طوفان ها می آیند که بگویند در راه رسیدن به مروارید و الماس زندگی ات که اهدافت هستند طوفانی باشی و برایشان بجنگی،
و گاهی می آیند تا غرور را از تو پس بگیرند. 🌊

ارسالی از: مهدیس فاطمی

حق نشر این نثر ادبی برای داستان نویس نوجوان محفوظ است.

* این نثر ادبی بدون هیچ ویرایش و تغییری و کاملا مطابق متن ارسال شده توسط نویسنده می باشد.