باید از خود شروع کرد طواف کردن را و آنقدر طواف کرد که آخر به سرنوشت پروانه های عاشق دلسوخته با بال های سوخته روی آتش فروزان شمع افتاد.و این شاید آخر کار پروانه باشد ولی مفهومی ترین طواف را در پرواز آخرش زد، دور افتخار.
و شمع با بغض ناشی از قطرات اشک و لبخندی تصنعی که بغضش را التیام می بخشید ،و نگاه حق به جانبی، طعنه زد.شنای پروانه اما نگفت در باتلاق اشک تمساح. ❤️🕯️🦋

* این نثر ادبی بدون هیچ ویرایش و تغییری و کاملا مطابق متن ارسال شده توسط نویسنده می باشد.