لئو تولستوی

لئو نیکلایویچ تولستوی بزرگترین نویسنده روس 28 اوت 1828 در دهکده یاسنایا پالیانا، در خانواده ای اشرافی دیده به جهان گشود. هنگامی که دو ساله بود مادرش و در نه سالگی پدرش را از دست داد و یکی از خویشان سرپرستی او را به عهده گرفت. در سال 1844 وارد دانشکده غازان شد، اما پیش از پایان تحصیل از درس کناره گرفت و به دهکده زادگاه خود بازگشت و اغلب اوقات خود را به خواندن کتاب پرداخت. در سال 1851 به قفقاز رفت و داوطلبانه در جنگ هایی که در آن سرزمین در جریان بود، شرکت کرد که کتاب قزاق ها محصول این دوره است. تولستوی در اواخر سال 1852 از خدمت نظام استعفا کرد. در سال 1863 تولستوی با سوفیا اندره یونا که شانزده سال از خودش کوچکتر بود، ازدواج کرد و از او صاحب سیزده فرزند شد. در اواخر همین سال تولستوی به نوشتن شاهکار خود یعنی رمان بزرگ جنگ و صلح پرداخت که مدت 5 سال طول کشید و به عقیده بسیاری از نویسندگان جهان بی شک یکی  از بزرگترین آثار جاودانی ادبیات جهان محسوب می شود. جنگ و صلح از لحاظ توصیف صحنه ها و تعدد شخصیت ها و ماجراها بی نظیر است و تولستوی این کتاب عظیم را هفت بار نوشته و اصلاح کرده است. تولستوی با آنکه زمیندار و از خانواده اشرافی بود، بیشتر اوقات خود را میان دهقانان بی چیز می گذراند و به آنان عشق می ورزید. در سال های قحطی او به دهکده های قحطی زده می رفت و به مردم گرسنه کمک می کرد و برایشان اعانه جمع می کرد. او در خاطرات خود نوشته است: « من بیش از بیش از آسایش و رفاه خود و فقر و بدبختی اطرافیانم در رنجم.» تولستوی مدتها برای تقسیم املاکش بین روستائیان با زنش بگو مگو داشت و سرانجام در اکتبر 1910 او را ترک گفت و در یک ایستگاه راه آهن جان سپرد. برخی از آثار تولستوی عبارتند از : ماجراهای سپاستپول، اسیر قفقاز، بابا سرگئی، هنر چیست؟، قدرت جهل، رستاخیز، حاجی مراد، زندگی دوباره، مرگ ایوان ایلیچ و جنگ و صلح.