ریو نوسوکه آکوتاگاوا، نویسنده برجسته و خلاق ژاپنی، در اول مارس 1892 در محله‌ای کاسب‌نشین و پایین‌دست توکیو به دنیا آمد. او سومین فرزند یک مرد شیرفروش بود که در دوران کودکی‌اش، زندگی سختی را تجربه کرد. مادرش در سال 1902، زمانی که آکوتاگاوا تنها ده سال داشت، درگذشت و از آن پس تربیت او بر عهده خاله‌اش قرار گرفت.
محله‌ای که آکوتاگاوا در آن زندگی می‌کرد، یکی از نواحی پایین‌دست و کم‌برخوردار توکیو بود که در آن زمان به خاطر وضعیت اقتصادی و اجتماعی نامساعدش شناخته می‌شد. در این محیط افسرده و سخت، آکوتاگاوا به عنوان کودکی گوشه‌گیر و حساس با بنیه‌ای ضعیف پرورش یافت. با وجود شرایط دشوار، او توانست تحصیلات خود را به خوبی دنبال کند و در سن 23 سالگی، با نمرات عالی، لیسانس ادبیات از دانشگاه توکیو دریافت کرد. همین دوره زمانی بود که آکوتاگاوا داستان معروف و تاثیرگذار خود «راشومون» را نوشت، که بعدها به یکی از آثار کلیدی ادبیات ژاپنی تبدیل شد.
در سال 1916، آکوتاگاوا به تدریس در مدرسه نیروی دریایی پرداخت و در فوریه 1918، به زندگی زناشویی روی آورد و با همسرش ازدواج کرد. در همین دوران، او شغلی در روزنامه نی شی سون به دست آورد که به او امکان داد تا به طور جدی‌تر به نویسندگی و انتشار آثارش بپردازد.
در سال 1921، آکوتاگاوا سفر به چین را آغاز کرد و از شهرهای شانگهای و پکن بازدید کرد. این سفرها به او فرصت داد تا با فرهنگ‌ها و جامعه‌های مختلف آشنا شود و این تجربیات به شکل‌گیری و عمق آثارش کمک کرد.
با این حال، در اواخر سال 1922، وضعیت سلامت آکوتاگاوا رو به ضعف گذاشت و او در سال 1926 دچار حمله عصبی شد. در نهایت، در 24 ژانویه 1927، به دلیل افراط در مصرف قرص‌های خواب‌آور، درگذشت و جامعه ادبی ژاپن را به شدت متأثر ساخت.
از آثار برجسته آکوتاگاوا می‌توان به «آش یام»، «شهید»، «اژدها» و «در بیشه» اشاره کرد. این آثار نشان‌دهنده توانایی ویژه او در خلق داستان‌هایی عمیق و پرمحتوا هستند که به بررسی موضوعات انسانی، اجتماعی و فلسفی می‌پردازند. آکوتاگاوا به خاطر خلاقیت و مهارت‌هایش در داستان‌نویسی، به‌عنوان یکی از مهم‌ترین و تاثیرگذارترین نویسندگان ژاپنی در تاریخ ادبیات شناخته می‌شود. آثار او همچنان به‌عنوان منابع ارزشمند ادبی و فرهنگی مطالعه می‌شوند و تأثیرات عمیقی بر نسل‌های آینده نویسندگان و ادیبان گذاشته‌اند.
