صادق چوبک

صادق چوبک در سال 1295 شمسی در بندر بوشهر به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی خود را در بوشهر  و شیراز گذراند و بعد رهسپار تهران شد و از کالج آمریکایی تهران فارغ التحصیل گردید. او از پیشگامان داستان نویسی در ایران است. خیمه شب بازی اولین مجموعه داستان های کوتاه او در سال 1324 منتشر شد و او را در ردیف نویسندگان برجسته ایران قرار داد. در سال 1329 مجموعه داستان های انتری که لوطیش مرده بود را منتشر کرد و  بعد از  آن رمان های تنگسیر و سنگ صبور و مجموعه داستان های چراغ آخر و روز اول قبر را انتشار داد. نثر چوبک ساده و روان و پر از اصطلاحات و کنایات عامیانه است. زبان داستان هایش تصویری است که بیشتر از تشبیهات و استعاره ها مدد می گیرد تا عبارت های توصیفی و جملات تشریحی، گفتگوها و شخصیت های داستان در جای خود به درستی و دقت نشسته است، چنانچه گویی شخصیت های داستان غیر از آنچه نویسنده در دهان آن ها گذاشته، نمی توانند چیز دیگری به زبان بیاورند، اما افراط در استفاده از زبان محاوره و اصطلاحات و کنایات، گاهی فهم نوشته های چوبک را برای خوانندگان، بخصوص خوانندگان شهرستانی دشوار می کند. شخصیت های داستان های چوبک مردم عادی کوچه و بازار هستند که هر روز در کوچه و خیابان آن ها را می بینیم و از کنار  آن ها بی تفاوت رد می شویم. زاویه دید چوبک بدون آنکه در واقعیت دخل و تصرفی کند، آن را پر رنگ می سازد و زشتی آن را بر ملا می کند. ما آدم های فلک زده و بدبختی را در آثار چوبک می بینیم که در چنگال فقر و تیره روزی گرفتارند و چاره ای جز گردن نهادن به سرنوشت مقرر خود ندارند. این شیوه نگارش باعث شده است که برخی از منتقدان نوشته های او را در شمار آثار ناتورالیستی (طبیعت گرایی) به شمار آورند و از قدر و منزلت او به عنوان نویسنده ای واقع گرا کاسته شود. رویهم رفته آثار اولیه چوبک مانند: خیمه شب بازی و انتری که لوطیش مرده بود، از موفقیت بیشتری برخوردار بود. داستان کوتاه عدل در عین ایجاز ، چیره دستی نویسنده را در توصیف فضای داستان نشان می دهد.
گفته میشود صادق چوبک، یکی از بنیان گذاران قصه نویسی در ایران، خود و کتاب هایش را سوزانده است.