یلدا بلند ترین لبخند سال لبخندش کلید زمستان است از انجا ک ما هر سال با لبخند عمیق به استقبال بزرگ تر ها می رویم و همه گی دور سفره رنگین کمان مادربزرگ می شینیم و از غذا های ک اب در دهان جاری می شود مثل اشک غذا سنتی ما کابلی ها ک رنگ و لوابش هوش از سر می برد و نوشیدنی چای سبز ک قانون اساسی سفره ما افغان است البته یلدای گذشته بود ک با تمام جزیاتش خاطرات دل انگیز و شب بلند پر ستاره در ذهنم نشسته بود و همه ان لذت های دوره هم بودن خلاصه شد در یک دانه یاقوت درخشان انار
باعث بانی این غصه کوچک فقط و فقط کرونای خپیس بود ک در را به روی لبخند عمیق هم سفره هایمان و بلند ترین لبخند سال ک بلندی اش وصف نشدنی بود کیپ کرده بود کرونا شاید دیدار چهره به چهره چون یاقوت مان را گرفته باشد اما نتوانست دلهایمان ک در اغوش یک دیگر است و غه غه هایمان ک به بلندی یلدا می رسید بگیر
با هر دانه یاقوت انار ک بر کف پشقاب می انداختم خاطرات یلدای بدون کرونا در روح و روانم سپری می شد و چهره دوستان مان در چهره درخشان یاقون نمایان می شد و انار تنها چیزی بود ک هر سال خاطرات یلدا را برایم سوغاتی می اورد
و هر سال شب یلدا یعنی امشب 1400/9/30 دست به دست پاییز همراه باهم با پروازی از ایران خارج می شدن
* این نثر ادبی بدون هیچ ویرایش و تغییری و کاملا مطابق متن ارسال شده توسط نویسنده می باشد.
