فرزند زمستان

باید تورا به زمستان تشبیه کنم
در وصف سپیدی مویت بگو چه کنم
همچون رنگ ماه نو زیبایی
همچون برگ خزان آزاد و بی پروایی
چون شمعی روشن درخشانی
وبه سپیدی برف پاک وبی عیبی
وچونان نقش سنگ بر دیوار سرد و بی احساسی
توخوش رنگی چونان برگ گل سرخی
وخوش قلبی چونان آینه صافی
تویی جنگل تویی دریا
تویی نرگس تویی صحرا
تویی پروانه ای زیبا
تویی زیبا و بی پروا

* این نثر ادبی بدون هیچ ویرایش و تغییری و کاملا مطابق متن ارسال شده توسط نویسنده می باشد.