انوره دو بالزاک، نویسنده برجسته و پرآوازه فرانسه، در تاریخ ادبیات جهان جایگاه ویژه‌ای دارد. او در ایران بیشتر به‌خاطر رمان‌هایش که بسیاری از آن‌ها به فارسی ترجمه شده‌اند، شناخته می‌شود. آثار او که با نگاهی تیزبین به جامعه و افراد آن نوشته شده‌اند، نمایانگر روح زمانه و شرایط اجتماعی قرن نوزدهم فرانسه هستند. بالزاک در ۲۰ مه ۱۷۹۹ در شهر تور، واقع در فرانسه، به دنیا آمد. او دوران تحصیلات خود را در رشته حقوق گذراند و مدتی نیز به عنوان وکیل مشغول به کار شد. اما خیلی زود دریافت که وکالت شغلی نیست که بتواند عطش خلاقیت او را سیراب کند. از این رو، این حرفه را رها کرد و به دنبال تجربیات جدیدی در دنیای تجارت رفت.
بالزاک در تجارت هم توفیق چندانی نداشت، اما شکست‌هایش در این زمینه برای او بی‌فایده نبودند. او از این تجربه‌ها درک عمیقی از دنیای تجارت، سفته‌بازان، رباخواران و سوداگران به دست آورد که بعدها به او کمک کرد تا با دقتی بی‌نظیر و زبردستی خاص، این شخصیت‌ها را در آثار ادبی خود به تصویر بکشد. این آشنایی نزدیک با دنیای مالی و اقتصادی، به او این امکان را داد تا پیچیدگی‌ها و تناقضات جامعه‌ی معاصر خود را در قالب شخصیت‌هایی زنده و باورپذیر بازنمایی کند.
با وجود تلاش‌های زیاد، بالزاک نتوانست از طریق نوشتن رمان‌های اولیه خود به درآمدی پایدار دست یابد. این رمان‌ها که بیشتر حول محور موضوعات تاریخی می‌چرخیدند، از نظر مالی موفق نبودند و حتی نتوانستند بدهی‌های سنگین او را پوشش دهند. در این دوران، بالزاک با کوهی از بدهی‌ها روبرو بود و طلبکاران بی‌رحم همواره در تعقیب او بودند. همین فشارهای مالی بود که او را به سوی نوشتن اثر بزرگ خود، «کمدی انسانی» سوق داد.
«کمدی انسانی» مجموعه‌ای عظیم از رمان‌ها و داستان‌های کوتاه است که بالزاک در آن‌ها به شرح و تصویر جامعه فرانسه در قرن نوزدهم پرداخته است. این اثر شامل بیش از ۹۰ رمان و داستان است که در آن‌ها بیش از ۲۰۰۰ شخصیت مختلف به تصویر کشیده شده‌اند. بالزاک با دیدگاه رئالیستی خود، توانست جامعه و طبقات مختلف آن را با دقت و واقع‌گرایی کم‌نظیری به نمایش بگذارد. او با استفاده از جزئیات دقیق و نثر غنی، تصاویری زنده و ملموس از افراد و مکان‌ها ارائه داد که خواننده را مستقیماً به دل جامعه‌ای که توصیف می‌کند، می‌برد.
بالزاک معتقد بود که نویسنده باید با خلق تیپ‌هایی از مردم، جامعه خود را به تصویر بکشد. او بر این باور بود که نویسنده باید از میان حوادث و وقایع واقعی، آنچه را که می‌تواند عناصر داستان او را تشکیل دهد، انتخاب کند و با ذوق هنری خود آن‌ها را در قالب شخصیت‌های داستانی بازآفرینی کند. این دیدگاه بالزاک او را به یکی از بنیان‌گذاران رمان نویسی مدرن در ادبیات اروپا تبدیل کرد. او با خلق تیپ‌های اجتماعی که بر اساس نمونه‌های واقعی و زنده طراحی شده بودند، توانست شالوده‌ای مستحکم برای رئالیسم ادبی بنا نهد که تأثیرات آن بر نویسندگان بعدی همچنان مشهود است.
آثار بالزاک تأثیر عمیقی بر نسل‌های بعدی نویسندگان فرانسوی گذاشت. از جمله نویسندگانی که تحت تأثیر او قرار گرفتند، می‌توان به گوستاو فلوبر، آلفونس دوده، امیل زولا و گی دو موپاسان اشاره کرد. این نویسندگان هر کدام به نحوی از میراث ادبی بالزاک بهره بردند و آن را در آثار خود گسترش دادند. برای مثال، امیل زولا با بهره‌گیری از رئالیسم و نگاه تیزبین بالزاک به جامعه، سبک ناتورالیسم را در ادبیات فرانسه به اوج رساند.
بالزاک در طول زندگی پرکار خود، شاهکارهای بسیاری خلق کرد که هر یک به نوبه خود تأثیر بسزایی در ادبیات جهان داشته‌اند. از جمله مشهورترین آثار او می‌توان به «بابا گوریو»، «زن سی‌ساله»، «زنبق دره»، «چرم ساغری»، «گبسک رباخوار»، «آرزوهای بر باد رفته» و «اوژنی گرانده» اشاره کرد. این آثار که به عمق روان‌شناختی و پیچیدگی‌های اجتماعی می‌پردازند، همچنان خوانندگان را مجذوب خود می‌کنند و از ارزش‌های ادبی و تاریخی بالایی برخوردارند.
انوره دو بالزاک در ۱۸ اوت ۱۸۵۰ در پاریس درگذشت. او در زمان مرگ، نویسنده‌ای شناخته‌شده و مورد احترام بود که توانسته بود با آثار خود تأثیر عمیقی بر ادبیات فرانسه و جهان بگذارد. بالزاک با خلق شخصیت‌هایی که نماد جامعه زمان خود بودند و با توصیف دقیق و واقع‌گرایانه از زندگی روزمره، نه تنها شالوده‌ای برای رمان‌نویسی مدرن بنا نهاد، بلکه میراثی جاودان از خود برجای گذاشت که همچنان الهام‌بخش نویسندگان و هنرمندان سراسر جهان است.
