سعید، شاگرد نانوایی آقای اسداللهی است. اسداللهی اعتماد و اعتبار زیادی برایش قائل است. زیر پر و بال او را بعد از مرگ حاج محمود

یک بار دیگر هر چیزی را که از پنجره دیدم در ذهنم مرور می‎کنم. دو برادر، خوردن ته‎ مانده غذای تام سیاه، مالیدن دست‎های کثیف

مردی را به محکمه آوردند که پلاس پاره ای به دورش پیچانده و جز چرک و نجاسات چیزی از آن نمی بارید . ریختش به

-هوشنگ!بسه دیگه…اونقدر اون زبون بسته رو اذیت نکن… همانطور که دارم با چوب دنبال شاهین میکنم میگویم:«مامان!کاریش ندارم که،فقط دارم برای مسابقه آمادهاش می کنم.تازه

مقدمه: در زندگی منطق ساده ای وجود دارد، منطق ساده ای که مرگ، عشق، نفرت و قدرت را در خود جای میدهد. زندگیی که اگر

بخش اول تشنگی بهم فشار آورد. بعد از دو ساعت غلت زدن توی رختخواب، تازه چشمام گرم شده بود که… لعنت به من! لعنت به