نویسنده: محمدرضا حسنی

نویسنده: فاطمه زهرا ولیان

نویسنده: لیلی قوام زاده

نویسنده: مهدی تقی زاده

نویسنده: فاطمه یگانه

نویسنده: ریحانه بهادری جهرمی

نویسنده: سارینا صادقی

نویسنده: فاطمه یگانه

نویسنده: سمیه عباسی

نویسنده: امیدرضا زنگی آبادی

نویسنده: عسل قادری

نویسنده: فاطمه شیبانی پور

نویسنده: ریحانه کریمی

نویسنده: سجاد محمد شریفی

نویسنده: سجاد محمد شریفی

نویسنده: عسل خوبانی

نویسنده: عسل خوبانی

نویسنده: سید محمدعلی فاطمی اردستانی

نویسنده: عسل خوبانی

نویسنده: عطیه چک نژادیان

نویسنده: عطیه چک نژادیان

نویسنده: عطیه چک نژادیان

نویسنده: عسل خوبانی

ماجراهای شهر استرنجر قسمت ۱ «ساجاتو» همه چیز توی شهر اِسترنجر عجیب بود. آدم ها، اسم ها، حیوون ها، خونه ها، ماشین ها و هر

صبح که از خواب بیدار شدم؛ دستهایم را عقب کشیدم ، و با خمیازه روز من شروع شد. دست و صورتم را آبی زدم و

همه موجوداتی که در آن دریای آبی بزرگ و زیبا زندگی می‌کردند، به جشن عروسی دعوت شده بودند. وقتی ماهی‌ها دور هم جمع شدند، به

کشاورزی در دهی (روستایی) زندگی می کرد. او یک چاه نیمه عمیقی داشت که با آن چاه محصولات خود را آبیاری میکرد. یک شب کشاورز

سرمای شدیدی زمین را در بر گرفته بود. دریاها کم کم به یخ های عظیمی تبدیل میشدن انگار عصر یخ بندان جدیدی در راه بود

اون چیه بچه ها! چه زیباست شاید چیز زیبایی اونجا باشه! بدون هیچ مکثی رفتند ولی نه اون رو دیدن نه برگشتن تا برای ما

پسر عموم خونه ای را خرید و اون را بازسازی کرد که در سال ۱۸۷۰ ساخته شده بود و از اوایل ۱۹۹۰ تا الان کسی

نویسنده: علی هاکان

به نام خدا ماااااای گاد!! بالاخره رسیدم به کهکشان راه شیری. خب بزار ببینم کدوم سیاره بود؟؟؟ اها پیداش کردم سومین سیاره هستش و اسمش

درمیان جنگل بزرگی که با درختان سر به فلک کشیده وزیبا .یک سنجابی زندگی میکرد که همیشه به فکر آینده و زمستانی که از راه

✨ به نام خدای دوستی ها ✨ نمیدانم چه اتفاقی افتاد….! اما به یک باره وقتی دقیق غرق تماشای محوطه شدم یکهو به خودم آمادم

بنام خدای بزرگ وقتی که شبا تو پشت بوم می شستم و به آسمون نگاه می کردم همش چشام دنبال یه شهاب سنگ بود که

سلام.  –  سلام عزیزم.  – وای …تو…تو میتونی حرف بزنی ؟  – وقتی میدونی اینقدر غافل گیر میشی پس چرا سلام میکنی؟  – اممممم….  –

سردرگمی حسی ست عجیب و دیوانه کننده، حسی که میشه گفت چند روزی میشه که من رو به خودش آلوده کرده ….. حدودای ساعت یازده

یک روز رزی از خواب بیدار شد به خاله نرگس صبح بخیر گفت. بعد اینکه مسواک زد، صبحانه اش را کامل خورد و تا خواست

هوای سرد زمستان تنم را می سوزاند. گویی از خشم این سرمای بی رحم آتش گرفته ام. از کودکی ام یادم می آید. قرار بود

ـــ «میای بریم بیرون؟» ـــ «کجا؟» ـــ «نمی دونم، بریم یکم قدم بزنیم یه چیزی بخوریم، البته عصر الان نه» ـــ «باشه» خدا خدا می

چهارتا! فقط چهارتا قائده لازمه که تورو به تاریکی به کشونه! اما اون چهارتا… سال ۱۶۲۲ُ، ۱۸ سپتامبر. فرانسه. نیمه شب. مزرعه مرچن‌ها. ــ لعنت!

۱۱دسامبر سال ۲۰۰۶ سه شنبه , ساعت ۸:۳۰ بامداد . چند دقیقه بود که بیدار شده بود و روی تخت نشسته بود. سرو صدای همیشگی

تنور را روشن کرد. در حالی که مشغول پختن نان بود، صدایی شنید. پیرمردی سبز پوش که لبخند می‌زد به او سلام کرد و گفت:

هو العشق پالتوی سپید (۱)توفان توفان هنوز بر پا بود. در هوایی به این سردی، چگونه می‌توان با یک پالتوی سپیدِ ساده دوام آورد؟ ولی

یک ساعت و نیم مانده به عید، آقای آینه سر سفره هفت سین، سین‌ها را شمرد و دید که یک سین در سفره نیست. فکر

معلوم نبود مکسی کجاست! آره واقعاً تقصیر من بود نباید آنقدر سرزنشش میکردم کارم اشتباه بود و باعث شد مکسی بره! در همین فکرا بودم

شبکه خبرBBCساعت۱۸:۴۵ نیویورک دکتر کلاوس: ـــ ما ماده ای رو کشف کردیم که ضد ویروس و مقاوم در برابر زخم هاست!! این داروی معجزه آسا

روایت دختری که در کودکی عاشق میشود اما کسی حرفش را باور نمیکند!! سختی هایی میکشد که انسان های بزرگ دردشان برایشان سخت است. دردی

ـــ می گما هنوز خیلی مونده تا برسیم یه روز، بعد از اینکه این طلسمو شکوندیم بیا بازم بیاییم اینجا!! اینجا که جاذبه نداره ما

مغز چیز عجیبیست!! یهو کلی فکر داخلش انباشته میشود و همزمان هزار فکر و خیال فکر و خیال های متفاوت از آینده، درس، مشق، زندگی

بعد از آن اتفاق وحشناک دیگر رز سابق نشد!! هربار خواست از نو بسازد زمین خورد و دیگر مثل قبل حوالی آن پاتوق همیشگی یافت

ـــ در تخیلاتت غرق شده ای! تو مجنونی! ـــ باشد! من مجنونم! دیوانه ام! گمراهم…! تو که عاقلی، چرا پری آتشینی که در بالاترین نقطه

مادر در ستایش دنیای پر مهرت ترانه ای از اخلاص خواهم سرود گلدسته ای از مهر بر گردنت خواهم آویخت. شکوه و عشق را در

هورا ااااااا خودشه همینه همینه بالاخره میتونم شرکت کنم توی مسابقه شرکت کنم همینه………….. ـــ سلام النا ببین من میتونم برم مسابقه! النا : ـــ

قسمت سوم فصل 1 – بی اختیار شدم! زیر پتوی سفید جمع می شدم و تمام افکار منفی ذهنم را انکار می کردم. مرگ؟ فکر

فصل اول،قسمت اول،خواب عمیق… ـــ هی گل ! جیم شرطو باختی! ـــ ریکی دیگه حوصله بازی ندارم میرم به خونه فردا می بینمت ! از

خب داستانم از اون جایی شروع میشه که باید برم از کتابخونه به خونمون راستی من ……… __________________________ خب خسته بودم و میخواستم به خانه

اوه، باورت می شود؟ یک کتاب محشر پیدا کرده بودم! هنوز نخوانده بودمش، ولی آنقدر تعریفش را شنیده بودم که حاضر بودم برای خواندش کلی

ـــ پیش به سوی ماجراجویی، پیش به سوی گنج و پیش به سوی جزیره پانِستِرا. ـــ بس کن لوسی، داری کلافم می کنی!! ـــ اصلاً

یک، دو، سه، چهار. مثل همیشه صبح زود، آخه این چه زندگیه؟!! غلط کردم اومدم سربازی آخه اونم کجا؟!! طرفای کردستان. راستی یادم رفته بود

ـــ باشه مرسی، سلام من یک نینجا ام! درست همون نینجایی ای که دلم می خواست برم روی یکی از سیب های مدرستون تا به

قسمت دوم فصل 1 – لعنت بر آتش دزد! آتش دزد آخرین کتابی بود که خواندم. داستان عجیب و نسبتاً احمقانه اش وادارم کرد تا

به نام خدا جوجه کوچولو🐣🐣 در روزگارانی پیش،باغی سرسبز وجود داشت.🍃 مردی پیر اما سرحال آن باغ را نگهبانی میداد که در آن کلبه کوچکی

مکسی گفت: ـــ نکن! ماه رو کوچیک نکن!! آرش من فقط اینکه از نزدیک دیدمش برام کافیه!! گفتم: ــــ یعنی چی تو اصلاً میفهمی داری

اونی که هواتو داره اونی که مواظبته اونی که محرم رازته اونی که برات قصه میخونه اونی که شب تا صبح مواظبته اون کیه؟؟؟؟؟؟؟؟ اون

درست جایی که فکرش رو هم نمی تونی بکنی چه جوری پیدایش شد؟! چجوری من رو دید؟! چجوری در آنجا ظاهر شد؟! آیا به کسی

سلام وای بالاخره بدترین روز زندگیم رسید باید به این داستان قدیمی عمل کنم! اون آخرین به جامانده ماه نشین بود که روی ماه زندگی

قسمت اول فصل ۱ – خواب، قانون نانوشته زمین سرد و خشک میزبان دانه های کوچک برفی بود. پنج روز هفته مسیر کوتاه خانه تا

از خواب پریدم!! وای عجب خوابی دیدم! ترسیده بودم، رفتم سمت آشپزخونه مامان گفت: ـــ صبح بخیر عزیزم حالت خوبه؟ درحالی که پارچ آب رو

بالاخره روز سفر به کره ماه فرا رسید: میخواستیم بریم کره ماه! میترسیدم آخه کار سخت و ترسناکی بود! اصلاً فکرشو نمیکردم که یک روز

و بعد شاهزاده کیانگ به شهر وانگان (شهر بدون وجود خارجی) رسید!! هیچ اتفاقی برای تسعو و هیسومی نیفتاده بود او با عصبانبت می خواست

تصمیم گرفتم بروم سراغ درس و مشقم. کتاب تاریخ را آوردم و با هزاران درود به آش کشک خاله که در هر صورت مسئولیتش با

آنچه گذشت: پروفسور هادون که در کوه البروس در کشور روسیه دارای یک آزمایشگاه است و تک و تنها در آنجا زندگی میکند هنگام خوردن

خب ببین مکسی من الان میرم دبیرستان و درس میخونم. دو ماه دیگه درسا تموم میشه و تابستون میرسه بعد میریم دنبال ماه خوبه؟ مکسی

باب اسفنجی توی رستوران نشسته بود که یهو یک مشتری اومد و گفت: ـــ سلام من یه همبرگر میخوام. باب اسفنجی گفت: ـــ باشه بشینید

ـــ فکر کنم پیداش کردم، آره همینجاست، جزیره پانِستِرا. توی کتاب قدیمی هم، همینو نوشته. ـــ مطمئنی اَلِکس؟ ـــ آره عمو. ـــ بذار ببینم، آره

صدای قیچ قیچ در به آرومی شنیده شد، چشمام سوخته بود و نمیتونستم درست جایی رو ببینم!! سعی کردم  شخصی که از در وارد شد

ـــ تندتر برو سرباز! پا تو تا ته بزار روی گاز دیگه! ناسلامتی بنز سوار شدی نگران چی هستی؟!! ـــ  چشم قربان. ( قربان =

زندگی جوری که به خواهی پیش نمیرود چه جوری تب و تابش را کنترل کنیم!! فرار کردن از دست آدمهایی که به خاطر دلایلی مرگت

جنگلی کنار جاده بود که هیچ کس جرأت نمیکرد وارد جنگل بشه!!! دوستی داشتم که نیکا نام داشت و خیلی پایه بود. راستی اسم منم

وقتی که تابستان بود و هوا گرم می شد پیراهن سفید آستین بلند میپوشید. صورت تو پری داشت. زمانی که حرف میزد صدایش را بر

– تق تق! … تق تق! – کیه این وقت صبح! – سلام خانم هاجسون. – سلام پیتر … اومدی دنبال جوزف! – بـَ …

” تمامی اسامی و مکان ها ساخته ی ذهن نویسنده است و می تواند واقعی یا غیر واقعی باشد.” سال ٢٠١٥ – لندن ماجرای عجیبی

روزی بود روزگاری بود. پدری بود به نام احمد. این پدر روزی به پسر خود گفت: پسرم من یک خواسته از تو دارم. پسر گفت:

درست موقعی بود که مادرم من را صدا زد و گفت که پسرم مسواکت را بزن و بخواب و بعد از مسواک زدن به اتاقم

همیشه برای تعطیلات عادت دارم به کوهستان برم. از طبیعت بسیار لذت می برم. از درختان، آبشار ها، صخره ها و هر چیزی که در

نمیدانم نامش را چی بگذارم، رویا یا واقعیت، گذشته یا آینده، شاید تنها ردی از یک خاطره فراموش شده باشد اما هر چه که هست

ـــ یک سوال تا حالا شده که یک فیلم یا سریال و یا یک کتاب بخونید و دوست نداشته باشید پایان داستان اونطوری که نویسنده

به یکی از پارک های نزدیک خونه ام  رفتیم. به مکسی گفتم: ـــ خب مکسی الان باید چکار کنیم چطور اون دوستت کرم خاکی رو

صدای باندها آسمان تیره شب را میلرزاند. میکروفن را به لبم رساندم و گفتم صدای دستاتونو نمیشنوم!! حدود پانصد نفر همزمان تشویق هایشان را شدیدتر

آخرین حرف هایش را نشنیدم؛ قبل از اینکه چشم هایش را برای همیشه ببندد. فقط نگاهش کردم. نه اشکی، نه آهی…. . جایی خوانده بودم،

زینگ زینگ! زینگ! ای وای صبح شده ! روی دکمه ساعت کلیک میکنم و خاموش میشود! از روی تخت خواب بلند میشوم عینکم را بر

خوابم می آمد اما چون امتحان داشتم تا صبح باید درس میخواندم اما نمیدانم چه شد که خوابم گرفت صبح با کلی استرس بیدار شدم

تلفن همراهم را جواب دادم. مادرم بود. گفت: ـــ تو رو خدا یه امروز و سعی کنید آبرو داری کنید!! قول میدم جبران کنم همه

تو این روز ها که کرونا اومده خیلی چیز ها عوض شده!!! پشت گوشی با ایموجی احساسات خودمون رو نشون میدیم و بزرگترین دروغمون شده

سلام ! اسم من مارک است! مارک هادون! من پروفسور هستم! نه!نه! فکر نکن من مثل اون پیرمرد های کسل کننده هستم! من با تمام

با النا به حیاط رفتیم. حیاط پر از گل های رز و درخت بود. النا گفت: ـــ وااای دختر چقدر قشنگند!! راستی اون همستر اونجا

فکر میکردم اگر داخل موهای انبوه فرفریش گم شوم پیدا خواهم شد؟!!  لابد از آن پایین آسمان برایم فر میشد یعنی آسمان را فرفری میدیدم!!! 

مقدمه داستان: در این سیاره آبی رنگ، که زندگی همه ما انسان ها در آن جریان دارد، هر روز اتفاقات عجیب و غریبی می افتد؛